Κάτω από τον ήλιο, όσο η ανάσα μου  είναι για μένα, μια μέρα θα γίνω αυτό που πρέπει να είμαι ανεξάρτητα από τις προκλήσεις, τις δοκιμασίες και τους πειρασμούς του  μέρα, και παρόλο που οι θνητοί άνθρωποι μπορεί να με δουν ένα δέντρο κομμένο στο έδαφος, το αντιλαμβάνονται  όχι ότι οι ρίζες μου ζουν ακόμα στα καλύτερα χώματα που ποτίζονται από τον Κύριο τον Παντοδύναμο Θεό. Ιδού την καθορισμένη ημέρα θα βγω από τα βουνά της απόγνωσης και από βαθιά εδάφη με τρυφερές ρίζες και θα απλώσω τα κλαδιά μου με φύλλα φυλλώματος και καρπούς που  είναι τροφή τόσο για τα πουλιά, τα ψάρια, τα ζώα και τους ανθρώπους  για μια ζωή.